امشب ز برج هفتمین مه بی‌نقاب آمد برون           بهر صلاح کار دین آن دُرّ ناب آمد برون
امشب ندانم از چه رو دل می‌رود تا عرش هو           گویا گلی بی‌چند و چون پر پیچ و تاب آمد برون

امشب‌‌ تمام ‌ آسمان در عرش منزل می‌کند           زیرا که ماه هفتمین دور از نقاب آمد برون
امشب دلم مستانه شد چون عاشق دیوانه شد           زیرا که شمع محفلی چون بوتراب آمد برون
امشب مهی از آسمان آمد به بام این جهان           بهر نگاه گلرخش مه با نقاب آمد برون
امشب حوائج شد روا با دست مولای وری           زان رو که بر حاجات ما مفتاح و باب آمد برون
امشب (ضیاء) چشم ما دارد فروغ دیگری           گویا که ماه و دلبری مالک رقاب آمد برون